Down Sendromlu Bireylerde Ergoterapi

DOWN SENDROMLU BİREYLERDE ERGOTERAPİ

Ergoterapi anlamlı ve amaçlı aktiviteler yolu ile kişinin sahip olduğu fiziksel, bilişsel, duyusal, psikolojik, sosyal beceri ve yeteneklerini geliştirerek; günlük yaşam aktivitelerine katılımı ve bağımsızlık düzeyini arttırmayı, sağlık ve refahı geliştirmeyi amaçlayan kişi merkezli bir sağlık mesleğidir. Down sendromlu bireylerde; yavaş öğrenme, problem çözme ve karar vermede zorluk, salya akıntısı, konuşmada güçlük, motor gelişimde gecikme,sık sık düşme ve çarpma, düşük kas tonusu ve eklemlerdeki gevşekliğe bağlı olarak ince ve kaba motor gelişimde gecikme gibi problemler yaşanmaktadır. Ergoterapistler bu problemlerin tedavisinde; duyu bütünleme, vestibüler stimülasyon, oral-motor terapi, bilişsel terapi, günlük yaşam aktiviteleri eğitimi ve aktivite odaklı nörogelişimsel tedavi yöntemlerini kullanır.

Down sendromlu bireylerin rehabilitasyon sürecinde ergoterapistler neler yapar?

Objeleri yere düşürme, nesneleri ağzına alma, vücut pozisyonunu ayarlamada zorluk, sık sık düşme, saç taratmama vb gibi duyusal bütünleme problemleri olan down sendromlu bireylerde duyu bütünleme tedavisi ile doğru adaptif cevap vermesi sağlanır. Down sendromlu bireylerin duyu bütünleme ile; vücuduna ve çevresine olan farkındalığı artar.

Duyu bütünleme ile görsel algısal beceriler, vücut farkındalığı ve görsel motor koordinasyon eğitimi sağlanarak; bilişsel rehabilitasyonun temelleri atılır. Dikkat, hafıza, problem çözme, oryantasyon gibi bilişsel becerilerde gelişme sağlanarak akademik beceriler de desteklenir. Down sendromlu bireylerin kognitif rehabilitasyon ile öğrenmeleri kolaylaşır.

İşitsel-görsel stimülasyon, eklem-ligamentlerdeki gevşeklik ve düşük kas tonusuna yönelik nörogelişimsel müdahale yöntemlerini içeren aktivitelerle erken çocukluk döneminde; oturma, ayakta durma, yürüme gibi bağımsız motor becerileri gerçekleştirmesini sağlar. Down sendromlu bireyler ergoterapi ile; kontrollü motor davranışlar sergiler.

Kol, bilek ve eldeki kuvvet ve koordinasyonu kişi için anlamlı aktivitelerle geliştirerek; ince motor becerilerindeki ve günlük yaşam aktivitelerindeki bağımsızlık seviyesini arttırır. Kalem tutma, kaşık tutma gibi ince becerileri gelişen bireylerin yaşam kalitesindeki artış iç motivasyonu arttırır.

Down sendromlu bireyler günlük yaşam aktivitelerinde bağımsız olabilirler.

Down sendromlu çocuklar; zayıf dil, dudak ve yanak kaslarından dolayı beslenme, salya kontrolü ve konuşmada problem yaşarlar. Ergoterapistler; oral motor tedavi, pozisyonlama yöntemleri ve beslenme teknikleri ile müdahalede bulunurlar.

 Vestibüler stimülasyon teknikleri ile erken motor davranışın açığa çıkması sağlanır. Denge reaksiyonları, hareket kalitesi arttırılır, yerçekimi emniyetsizliğinin önüne geçilir. Down sendromlu bireyler korkmadan merdiven çıkabilir ve sallanabilirler.

Sözlü ve sözsüz iletimi başlatma, devam ettirme ve sonlandırma, anlamlı amaçlı iletişim kurabilme gibi sosyal becerilerin gelişimi için nörogelişimsel ve davranışsal yöntemler kullanılır. Down sendromlu bireyler sizi anlar, kendini ifade edebilir.